23 okt 2017 | Hardlopen, Marathon

Road to New York: nog 13 dagen

Het aftellen is echt begonnen. Nog maar 13 dagen en dan sta ik aan de start van de TCS New York City Marathon. Ik kan het nog niet geloven en het begint nu ook wel wat spannend worden. Niet alleen vanwege de marathon, maar vooral omdat ik gewoon naar New York ga! In deze Road to New York deel ik mijn trainingen van de afgelopen week en vertel ik hoe het gaat met de laatste voorbereidingen op de marathon.

De afgelopen week deed ik slechts vier trainingen. Voor mij is dat eigenlijk best weinig. Twee keer stapte ik op de fiets en twee keer ging ik hardlopen. Dat had een reden. Afgelopen woensdag begon namelijk onze roadtrip Toscane, die ik samen met mijn vriend maak.

Vorige week maandag startte ik de week met een rondje fietsen. Het was heerlijk weer en ik tikte uiteindelijk de 28 kilometer aan. Na die 30 kilometer hardlopen van zondag was dat eigenlijk wel prettig. Een dag later besloot ik nog een klein rondje te gaan rennen. Ik liep zes kilometer in een pace van 5:07 minuut per kilometer.

Woensdag en donderdag waren onze reisdagen. Hoewel we donderdag behoorlijk wat afwandelden door de prachtige, Italiaanse stad Siena deed ik verder geen training meer. Het waren twee prima rustdagen.

Op vrijdagochtend wilde ik wel graag hardlopen. Uiteindelijk liep ik 7 kilometer heuvel op en af. Ik deed het in een rustig tempo, want m’n vriend liep ook een gedeelte mee. Voor mij was dat gunstig, want door het hoogteverschil gaat je hartslag natuurlijk al gauw omhoog.

Zaterdag stond er een fietstocht op onze planning. We wilden fietsen over de Strade Bianche in Toscane. Via ons appartement kregen we een fietskaart waarop een deel van de Via Francegina beschreven stond. Uiteindelijk fietsten we ruim twee uur, waarbij ik een gemiddelde hartslag had van 145. Voor in de heuvels is dat best netjes. Wel was het een behoorlijk pittige tocht, mede doordat alles onverhard was, en koos ik ervoor om op zondag weer een rustdag te nemen. Meer over mijn eerste ervaringen op de Strade Bianche lees je deze week in een apart artikel. Het was namelijk echt een onvergetelijke ervaring.

Uiteindelijk voelde dit als een ”luierweek”, zoals Rob Veer dit beschreef. Ik had wel iets meer mogen doen, maar het was niet nodig. Voor mij is het echt moeilijk omdat te accepteren. Vooral wanneer ik andere lopers, via Instagram bijvoorbeeld, nog lange afstanden zie rennen, begin ik weleens aan mezelf te twijfelen. Pak ik het niet verkeerd aan? Deze onzekerheden horen er ook bij. Ik mag erop vertrouwen dat ik voldoende getraind ben om de marathon van New York te gaan lopen. Op de dag dat dit artikel online komt, probeer ik in de ochtend nog een iets langere loop te doen van 75 tot 90 minuten. Het is even afhankelijk van de omgeving hier en of ik een leuke route kan vinden.

De komende week ben ik dus nog in het mooie Italië. Ik probeer, naast die duurloop vandaag, niet veel meer te gaan doen. Af en toe een rustig loopje met wat korte versnellingen kan geen kwaad. Ik kan hier in de heuvels natuurlijk wel meteen wennen aan het op- en af lopen, zoals in New York. Wanneer ik thuis kom in het weekend begint het volgende project: kleding wassen en alles inpakken voor New York.

Welke kleding draag ik tijdens de marathon van New York?

Qua kleding kan ik zeggen dat ik er waarschijnlijk al uit ben. Mijn reis is, zoals jullie wellicht weten, gesponsord door Vifit Sport, in samenwerking met Runner’s World. Asics heeft ons kledingpakket verzorgd. Vandaar dat ik een shirtje van Asics met Team Robert en het Vifit Sport logo zal dragen, want door hun medewerking kan ik deze prachtige marathon gaan lopen. Qua broek twijfel ik nog over een korte short of een driekwart. Het voordeel van de driekwart broek zal zijn dat ik mijn FlipBelt thuis kan laten, omdat ik dan voldoende opbergruimte heb. De schoenen die ik tijdens de marathon zal dragen zijn de Asics Noosa FF.

Uiteraard zorg ik dat ik meerdere opties heb, want je weet maar nooit hoe de weersvoorspelling zal zijn. Voor nu is het nog ontzettend wisselend in New York. De ene dag schijnt de zon volop en is het boven de 20 graden. Een andere dag regent het en geeft m’n weer app 14 graden aan. Dat wacht ik dus nog rustig even af.

Hoe dichter ik bij de marathon kom, hoe groter de kriebels toch wel weer worden. Wat mijn doel ook is: iedere marathon blijft volgens mij gewoon spannend. Gelukkig zijn het bij mij meestal hele fijne kriebels. Nog maar 13 nachtjes slapen!