Gisteren deelde ik op Instagram een aantal nostalgische beelden: de marathon van Berlijn, New York, Londen, Chicago en Boston. Wat een prachtige herinneringen heb ik aan deze tijd! Nu lijkt mijn leven heel anders te zijn. Door corona werd de Tokyo Marathon al een paar keer uitgesteld én op dit moment ben ik ruim 30 weken zwanger. Ik heb dus wel iets anders aan mijn hoofd dan trainen voor een marathon. Maar hoe staat het met mijn hardloopambities na de zwangerschap? Wil ik dan weer trainen voor marathons? Gaat dat überhaupt als je moeder wordt?
Nu ik mensen weer zie trainen voor de Berlijn Marathon of de Rotterdam Marathon (die nu toch echt doorgaat!), begint het altijd te kriebelen. Het is zo’n mooi proces waar je instapt als je gaat trainen voor een groter doel. Op dit moment ben ik vooral aan het trainen voor een bevalling en dat is het mooiste doel van mijn leven natuurlijk. Ik ben dan ook zeker niet rouwig dat ik niet kan hardlopen op dit moment. Toch vind ik het leuk om weer na te denken over het lopen. Hoe zie ik dat voor me? Kan ik na de bevalling weer gaan lopen? En hoe staat het dan met mijn ambities?
Als corona niet aan de orde was, had de wereld er natuurlijk sowieso heel anders uitgezien. Ik was mega fit en goed getraind voor de Tokyo Marathon in maart 2020. Eén ding wist ik zeker: dit werd mijn laatste Major en deze wilde ik sneller lopen dan die vorige. Dat zou betekenen dat ik sneller dan 3 uur en 15 minuten zou moeten lopen. In mijn trainingen voelde alles zo sterk en ook na wat testwedstrijden had ik het gevoel dat ik richting de 3 uur en 10 minuten zou moeten kunnen. Dat zullen we natuurlijk nooit weten, want deze marathon liep ik niet. En dat zal voorlopig ook nog niet gebeuren.
Hardlopen na een bevalling is nog niet zo gemakkelijk op te pakken. Als ik de ervaringsverhalen en experts mag geloven, krijgt je bekkenbodem een flinke dreun van het dragen van een kind en het uiteindelijke baren ervan. Dit betekent dat ik ook heel voorzichtig wil zijn na de bevalling. Te snel beginnen met hardlopen kan langdurige schade aanrichten en dat wil ik zeker voorkomen. De focus na mijn bevalling zal dan ook vooral liggen op eerst rust nemen, wandelen en oefeningen voor het herstel. Ook wil ik graag mijn bekkenbodemfysio mee laten kijken. Zij kan dan hopelijk advies geven omtrent het opbouwen van het hardlopen.
Zelf heb ik zes maanden in mijn hoofd, maar ergens zou het natuurlijk fijn zijn als het eerder al lukt om mijn eerste hardloopmeters te maken. Op Instagram gaven veel fanatieke loopsters aan dat ze veel eerder dan zes maanden na de bevalling zijn begonnen. Natuurlijk verschilt dit heel erg per persoon, per bevalling, maar het hangt ook af van je kindje. Uiteraard ligt daar mijn prioriteit.
Zijn mijn hardloopambities na de zwangerschap, als kersverse moeder, anders? Ik denk het wel. Dat PR kan ik vast ook als moeder verbreken, maar mijn focus zal er niet op liggen. Het genieten van het hardlopen is het belangrijkste. Ik denk dat mijn tijd om te sporten veel minder zal zijn en ik hierdoor ook weer anders naar het lopen ga kijken. Uiteindelijk hoop ik ooit wel die Tokyo Marathon te lopen. Misschien al wel in 2023, maar misschien ook nog niet. Ik weet in ieder geval zeker dat ik er een extra supporter bij heb langs de kant en dat geeft me ongetwijfeld vleugels!
Wat waren jouw hardloopambities na de zwangerschap? Heb jij het hardlopen weer opgepakt na je zwangerschap? Hoe heb je dat ervaren?