Gisteren stond ik in Den Bosch aan de start van mijn allereerste Vestingloop. Natuurlijk was ik al een aantal keren in Den Bosch geweest om hard te lopen. Mari had me namelijk al eens de stad laten zien tijdens een gezamenlijk rondje en ook liep ik een keer mee met zijn Running Junkies. Aangezien Mari ook een deel van de organisatie van de Vestingloop op zich had genomen, kon ik dit evenement natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan! Vandaag deel ik mijn raceverslag!
Zoals jullie wellicht wel weten, had ik het hardlopen de afgelopen weken op een lager pitje gezet. Na de Boston Marathon was mijn lijf even klaar met het lopen, maar ook vooral mijn hoofd had er geen zin in. Daarover schrijf ik later deze week meer. Toch had ik na Boston twee loopevenementen gepland. Het ene was de MEER-run in Groningen, maar daar liep ik niet op volle 100%. Wel merkte ik tijdens die race dat mijn lijf weer wat tempo aan kon. Na de MEER-run deed ik meer looptrainingen, zodat ik in ieder geval tijdens de Vestingloop iets meer power zou hebben.
Afgelopen week deed ik een aantal gerichte looptrainingen en liep ik, met een weektotaal van 60 kilometer, meer dan de weken ervoor. Zo zat er zelfs een fijne duurloop tussen en liep ik snelle 200 meters, die redelijk gemakkelijk gingen. Dat had ik al langere tijd niet meer gehad. Het gaf me vertrouwen voor deze Vestingloop.
Gisteren stapte ik aan het eind van de ochtend in de auto om af te reizen naar Den Bosch. Het startterrein van de Vestingloop bevond zich niet op dezelfde plek als de finish, maar het was allemaal erg overzichtelijk en goed georganiseerd. Toen ik mijn startnummer ging halen, klonk net het startschot van de 10 kilometer. Een uurtje later mocht ik ook beginnen aan mijn Vestingloop. Mijn benen voelden goed, ik had er zin in en ik had, voor de gelegenheid, mijn marathon schoenen weer eens uit de kast getrokken. Op mijn Nike Vaporfly’s krijg ik toch net even dat extra snelle gevoel! Ik was benieuwd of dat ook tijdens deze 15 kilometer zou gebeuren.
Start
Precies om 14.00 klonk het startschot van de wedstrijdloop en omdat ik een wedstrijdlicentie heb, mocht ik ook in het wedstrijdvak starten. Hierdoor ging ik snel mee in het tempo van de mensen om me heen. De eerste kilometer liep ik dus te hard, maar had ik wel de smaak te pakken. Ik liep vanaf het begin heel lekker en zat goed in de flow. Ik genoot van de aanmoedigingen vanaf de kant.
Na vier kilometer liepen we de stad al uit en kwamen we door Vught. Ook dit stukje herkende ik van een gezamenlijk hardlooprondje met Mari! Vervolgens liep de route dwars door de Brabantse natuur. Hierdoor stond er weinig publiek langs de kant, maar kon ik wel lekker in mijn flow blijven lopen. Af en toe haalde ik wat mensen in en soms kwam iemand mij voorbij, waar ik dan weer even achter kon blijven hangen. Mijn tempo bleef redelijk constant. Toch had ik het gevoel dat ik te snel begonnen was. Het middenstuk van mijn race liep ik dus iets rustiger, zodat ik hopelijk aan het eind nog weer wat zou kunnen versnellen.
Finish
Die versnelling zette ik iets eerder in. Na acht kilometer had ik het gevoel dat ik het tempo wel wat omhoog kon gooien. Ik haalde meerdere lopers in en van het publiek kreeg ik te horen dat ik de derde vrouw was. Dat had ik niet verwacht en het gaf me nog net iets meer motivatie om door te versnellen. Echter begon ik ook wat last van mijn buik te krijgen en liep ik niet heel lekker die laatste kilometers. Af en toe had ik zo’n kramp dat ik bang was om te moeten stoppen. Gelukkig trok het gevoel ook snel weer weg en kon ik redelijk constant doorlopen. Er was nog een stukje met volle wind tegen bij, maar vervolgens draaiden we echt het centrum van Den Bosch in. Met veel publiek werden we als lopers onthaald. De finish was zo gaaf! Tussen de tribunes door lag de meet op de Parade, vlak voor de Sint-Janskathedraal.
Ik kwam binnen in een tijd van 1:01:18 en dat was een nieuw PR voor mij! Wauw! Die had ik helemaal niet aan zien komen. Ik wist wel dat ik goed doorliep, maar ik had nooit verwacht tijdens dit evenement een PR te lopen. Zeker niet als ik terugkijk op de afgelopen weken. Wat een fijne opsteker! Natuurlijk was het ook heel gaaf om als derde vrouw te finishen tijdens deze wedstrijdloop. Daarom mocht ik ook nog een hele grote beker en een bos bloemen in ontvangst nemen.
Wat een mooi hardloopevenement was dit! Ik heb weer genoten van het lopen en de sfeer. Naast de mooie medaille, de grote beker en bloemen, heb ik flink wat vertrouwen mee naar huis genomen. Dat is misschien nog wel de grootste winst van de dag!
Heb jij de Vestingloop ook gelopen? Hoe ging het bij jou?