Wat kan er in een week veel veranderen! Vorige week was ik nog onzeker over mijn marathonvoorbereidingen en twijfelde ik aan mijn eigen fitheid. Meteen ging er een knop om in mijn hoofd. Ik besloot minder te moeten, meer te mogen. Het is tenslotte december. Wonder boven wonder merkte ik dit meteen aan mijn hoofd en lichaam. Er zaten heerlijke trainingen tussen de afgelopen week. Benieuwd wat ik heb gedaan? Ik deel het vandaag met jullie!
Maandag ging het loopje nog niet zo lekker. Ik deed een rustig loopje van een uur, maar het voelde heel geforceerd. Ik kon niet echt genieten. De hele dag zat het in mijn hoofd en ik deelde er ook het een en ander over op mijn blog en Instagram. Ik kreeg superveel lieve en betrokken reacties. Het klopt dat ik weinig rust neem, omdat ik dit heel moeilijk vind. Ik kan niet stilzitten en wil graag doorgaan. Toch dacht ik er veel over na en op dinsdag besloot ik het anders aan te pakken.
Mijn wekker zette ik een uurtje later, ik deed alles een stapje rustiger aan en in de eerste instantie wilde ik een rustdag nemen. Echter was het zo lekker weer, dat ik echt even naar buiten moest. Onder het motto ‘niets moet, alles mag’ trok ik mijn loopschoenen aan en genoot ik van het heerlijk weer met een goede podcast. Ik liep zo gemakkelijk. Al snel besloot ik mijn rondje iets langer te maken en zonder dat ik het in de gaten had, tikte ik de 14 kilometer aan. Wat een heerlijk gevoel!
Op woensdag besloot ik dan ook gewoon mijn intervaltraining te doen. Het motto hield ik er gewoon in. Er stonden namelijk weer 1000 meters op mijn schema en dat was twee weken geleden voor mij mentaal zo zwaar! Dit kwam vooral doordat ik mezelf heel veel druk op had gelegd. Ik moest namelijk alle 1000 meters binnen de 4 minuten lopen en dan het liefst tussen de 3:50 en 3:55. Afgelopen week stonden er in plaats van zes zelfs acht 1000 meters op mijn schema. Of ik ze allemaal zou gaan lopen? Dat zou ik onderweg wel bepalen. Ik zou in ieder geval beginnen met één en dan per keer bepalen. De eerste ging heel relaxed in 3:58. Ik had zin in een tweede. Ook deze ging gemakkelijk. Uiteindelijk liep ik ze alle acht binnen de 4:00 en dat voelde zo goed!
Donderdag was de laatste ”mooie” dag van de week en ook de laatste dag dat ik tijd had voor een langere duurloop. Natuurlijk had ik de dag ervoor een pittige intervaltraining gedaan, maar toch wilde ik een rustige duurloop gaan maken. Dat ik uiteindelijk zo makkelijk 25 kilometer liep, had ik nooit verwacht! Het was dan ook helemaal niet de bedoeling, maar dit gevoel had ik zolang niet gehad. Ik voelde me echt onoverwinnelijk. Als ik die donderdag een marathon had moeten lopen, was dat makkelijk gelukt.
Vrijdag werd ik wakker in een regenachtig Amsterdam. Op mijn schema stond een uur rustig joggen. Hoewel het er buiten niet echt aantrekkelijk uitzag, koste het me weinig moeite om te gaan. Na twee rondjes Vondelpark en 12 kilometer op de teller, kwam ik thuis.
In het weekend deed ik weinig specifieke trainingen. De belangrijkste had ik er al op zitten en daarnaast had ik in het weekend nog een belangrijke campagne gepland en een etentje met de familie. Ik had dus heel bewust wat trainingen eerder in de week gelopen. Met twee rustige loopjes in het weekend sloot ik de week af en daarmee kwam ik op een weektotaal van 95!
Wat ben ik blij dat ik de knop om heb kunnen zetten. De druk van de marathon is iets minder en ik focus me nu eerst op de halve marathon in Linschoten op zaterdag 21 december. Daarna ga ik lekker genieten van de kerstdagen en in het nieuwe jaar gaat alle focus volledig op de marathon!
Bedankt voor alle lieve reacties vorige week! Dat waardeer ik enorm!