18 jul 2018 | Reizen

PLOG: een dag in de Tour 

Zoals je wellicht weet, zit ik momenteel een paar dagen in Frankrijk. Het was grappig om te zien dat veel volgers op Instagram hadden gedacht dat ik naar Italië zou gaan, toen ik vroeg waarvoor ik mijn koffer aan het inpakken was. Maar niets is minder waar. Ik ben een paar dagen in Frankrijk om bij de Tour de France te kijken. Wat ik zoal heb gedaan op een dag in de tour? Ik deel het met je in beelden en woorden!

Gisteren, dinsdag 17 juli, stond de tiende etappe gepland van de Tour de France. De start was vanuit het stadje Annecy, dat vooral bekend is vanwege het grote meer. Ik ben hier samen met mijn schoonmoeder, omdat mijn vriend als fysiotherapeut bij team Sunweb werkt. Samen hebben we een huisje geboekt in Sévrier, net iets onder Annecy.

In de ochtend verkende ik de route langs het meer alvast op hardloopschoenen. Dit is absoluut goedgekeurd! Het is een ideale locatie wanneer je houdt van hardlopen of wielrennen. Na 9 kilometer begon ik aan een lekker ontbijtje in de zon. Vervolgens vertrokken we al vroeg, op de fiets, naar Annecy. Door het aangelegde fietspad langs het meer ben je op de fiets sneller in Annecy dan met de auto. Dat komt goed uit! De start was om 13:15, maar de bussen met teams zouden rond 11:30 het terrein opkomen. Toen we de paddock gevonden hadden, was het dus wachten op de teams. De een na de andere grote bus kwam het terrein oprijden. Ik spotte Sunweb al snel en met speciale bandjes mochten we dan ook het terrein op.

Bizar om te zien dat dit circus dus iedere dag moet verplaatsen. Er zijn zo ontzettend veel mensen aan het werk en aan alles is gedacht. Het verbaasde me dat er nog zoveel mensen binnen konden komen en het hierdoor ook vrij druk was met pers en waarschijnlijk allerlei familie, vrienden, sponsoren en bekenden.

Af en toe komen er renners uit de bus om zich in te schrijven voor de etappe of om even een kort interviewtje te doen. Ik vind het echt knap dat ze dit drie weken lang moeten doorstaan. Wat een mensen komen er dan op je af!

Omdat ik een mooie samenwerking heb met La Machine en Laurens ten Dam een eigen t-shirt met tekst heeft ontworpen, kon een foto samen natuurlijk niet ontbreken. Gelukkig zijn de meeste renners heel ontspannen en maken ze graag even een praatje. Ik vind het bijzonder dat je in deze topsport nog zo dicht bij de sporters zelf kunt komen. Volgens mij is dat heel uniek en zie je dat in geen enkele andere sport.

Mijn vriend vertrok al gauw met de mini, omdat zij ergens langs het parcours op hun plek moesten gaan staan. Wij liepen nog even een rondje langs andere bussen en wachtten vervolgens op de start. Alle renners vertrokken en het veld met de volgauto’s en bussen loopt snel leeg. De bussen gaan linea recta naar de finish. De volgauto’s rijden natuurlijk achter de renners aan.

Wij vertrokken na de start ook weer op onze racefietsen langs het meer. Onderweg pauzeerden we  ergens voor een lunch aan het water. Ik moet toch weer een beetje wennen aan het eten in Frankrijk. Gelukkig smaakt de Croque Monsieur me goed en hadden ze ook nog een lekkere meloen met ham voor ons. 

Na 9 kilometer hardlopen in de ochtend en circa 15 kilometer fietsen in de middag werd het tijd voor een duikje. Nee, ik ga geen triatlon doen, maar ik was best wel plakkerig na zo’n hele dag in de zon staan. Ondertussen luisterden we naar Radio 1 zodat we niks zouden missen van de etappe.

Avondetappe

’s Avonds reden we richting de zuidkant van het meer, want ik was uitgenodigd om een kijkje achter de schermen te nemen bij de Avondetappe. Onderweg aten we bij een heerlijk restaurant. Ik bestelde een echte Franse tartare du boeuf en als toetje een sorbet van Limoncello. Zo heb ik toch nog een beetje Italië in Frankrijk.

Het was ook heel gaaf om eens te kijken bij de Avondetappe. We zaten op een prachtige locatie aan het meer bij een tweesterren restaurant. Dione zat met vier vrouwen aan tafel en dat maakte dat het best een bijzondere uitzending was. Mijn schoonmoeder en ik kregen ook nog een taak, want wij mochten in het decor zitten (op het terras aan het water). Hierdoor waren we zelfs nog even kort in beeld. Wie heeft ons gespot?

Tegen middernacht waren we weer in ons fijne huisje terug en viel ik moe, maar zeer voldaan als een blok in slaap. Wat een heerlijke ‘’werkdag’’ was dit. Het is zo gaaf dat ik nu met mijn grote passies, hardlopen en wielrennen én daarover schrijven, mijn geld kan verdienen. Op zulke momenten ben ik zo dankbaar dat ik een paar maand terug de keuze durfde te maken om uit mijn andere, vertrouwde werk te stappen en mijn hart te volgen. Het was die ontzettend enge sprong in het diepe zeker waard. Op naar nog meer van zulke prachtige werkdagen! 

Ben jij weleens bij de Tour de France wezen kijken? Of ben je weleens bij het meer van Annecy geweest? Hoe vond je het? Ik ben benieuwd!