De afgelopen week was een rollercoaster. In deze ‘mijn week‘ deel ik natuurlijk al heel veel, maar later deze week zal ik nog meer vertellen over hoe het nu gaat en een uitgebreide update geven over mijn zwangerschap.
Maandag
De week begon eigenlijk nog wel heel fijn. Op maandagochtend werkte ik eerst een beetje vanuit huis en vervolgens besloot ik, na twee rustdagen, weer eens op de racefiets te stappen. Ik had geen zin om heel lang te gaan, want het was wisselvallig weer. Na een uurtje fietsen was ik weer thuis. Ik maakte een lekkere lunch voor mezelf en wilde in de middag even de stad in lopen. Vanaf dat moment ging het eigenlijk minder goed met me. Ik voelde me ineens niet fit en besloot dan ook weer terug naar huis te gaan en in bed te kruipen.
Toen Kai thuis kwam uit zijn werk, hebben we de verloskundige gebeld. Nadat zij mij thuis gezien had, werden we naar het ziekenhuis doorgestuurd en vanaf dat moment werd de week ineens een rollercoaster. Op de acute unit van de geboorteafdeling werden allerlei dingen gecheckt. We waren al rond 19.00 in het ziekenhuis, maar pas om 2.00 ’s nachts kreeg ik een kamer waar ik de nacht zou kunnen doorbrengen. Weliswaar lag ik aan allerlei snoeren en kabels, zodat ik helemaal goed gemonitord werd. Echt slapen zat er dus niet in voor mij.
Dinsdag
De dinsdag voelt als een soort waas voor me. Na een nacht niet slapen, pijn, wachten en onzekerheid kan ik me weinig van deze dag herinneren. Naast een keer douchen en een paar wc bezoekjes ben ik mijn bed niet uit geweest. Ik ben zelfs niet uit mijn kamer gekomen. Daar had ik simpelweg de energie niet voor. Rond 22.00 kwam de arts voor het laatst met ons praten over het vervolg en daarna viel ik als een blok in slaap.
Woensdag
Op woensdag had ik toch wel de hoop naar huis te mogen, maar dat verlossende antwoord zou ik pas einde dag gaan krijgen. De bloedwaarden bleken nog niet helemaal goed te zijn dus wellicht zou donderdag een betere dag zijn om het ziekenhuis te verlaten. Gelukkig voelde ik me woensdag al een stuk beter. Ik nam een frisse douche en wilde na de lunch ook weleens mijn kamer verlaten. Dat mocht! Samen met Kai wandelde ik een klein stukje door het ziekenhuis en dronken we iets in het restaurant. Na zolang in bed liggen, voelt dat al heel gek.
Aan het eind van de middag kregen we het verlossende antwoord. Ik mocht naar huis, mits ik de komende vier dagen iedere dag terug zou komen om mijn bloed te laten prikken. Deal! Het was zo fijn om weer thuis te zijn. Ik voelde me nog heel slap en futloos, maar thuis op de bank liggen is toch veel fijner dan in een ziekenhuisbed.
Donderdag
Natuurlijk moest ik nog rustig aan doen. Op donderdagochtend prikte ik dus eerst weer bloed in het ziekenhuis en daarna probeerde ik thuis wat rust te vinden. Rond de middag haalden we een koffie bij Cleeff, want daar had ik gewoon heel veel zin in! ’s Middags kwam er een vriendinnetje langs en ook dat was heel erg fijn.
Vrijdag
Ook op vrijdag voelde ik me alweer ietsje beter. In de ochtend was het nog lekker weer en besloot ik even de stad in te lopen. Ik moest nog wat kleine dingen kopen en daar nam ik dan ook even de tijd voor. Natuurlijk moest ik pauze houden halverwege en dat kon prima bij Mogador met een lekkere (decaf) koffie. Verder werd vrijdagmiddag eindelijk onze autostoel bezorgd! We hebben uiteindelijk gekozen voor de Cybex Cloud Z i-size en ik ben er nu al mega blij mee. Volgens mij is dit echt een heel handig stoeltje!
Zaterdag
De dag begon met heel veel strijd in mijn kop. Na opnieuw bloed te hebben geprikt, zat ik even in een mentale dip. Gelukkig scheen de zon en zijn de duinen op een paar minuten afstand van ons huis. Samen met Kai maakte ik daar dan ook een lekkere wandeling en dronken we een koffie in de zon. Dat helpt enorm! ’s Middags wandelde ik nog een rondje met een vriendinnetje en aten we wat lekkers bij Cleeff. Onverwacht kwamen zelfs mijn ouders nog op ‘ziekenbezoek’. Heel gezellig!
Toen zij weg waren, had ik behoefte om nog even wat leuks te doen met Kai. De afgelopen dagen waren vooral naar, stressvol en onzeker. We wandelden Haarlem in en gingen spontaan uiteten bij Fortuyn. Ik had zoveel zin in een burger met zoete aardappelfrietjes. Heerlijk! Toen we thuiskwamen genoot ik ook nog van een bak Ben & Jerry’s cookie dough.
Zondag
De laatste dag van deze gekke week! Helaas kwam het met bakken uit de lucht in de ochtend. Ik vertrok voor de laatste keer bloedprikken naar het ziekenhuis. Daarna maakten Kai en ik wat dingen af op de babykamer. Zo fijn! Het is echt bijna klaar voor de baby. Nu moet ik alleen de commode nog opruimen, de kleertjes wassen en alles gaan indelen.
’s Middags, toen het droger werd, pakten we de trein naar Amsterdam en daar wandelden we even door het centrum en de 9 straatjes. Zo fijn om even in een andere stad te zijn! Bij thuiskomst maakte ik Flammkuchen met rode biet, peer en geitenkaas. Mmm! Die was echt heel goed gelukt.
En nu is het weer maandag. Deze week ga ik nog aan het werk, want er moet nou eenmaal nog een en ander gebeuren voor mijn verlof. Wel heb ik afgesproken nog maar een paar uurtjes per dag te werken. Bij voorkeur is dat in de ochtend een uurtje en in de middag. Ik hoop dat ik in die tijd alles af krijg. Dit houd ik nog twee weken aan en dan is het echt tijd om helemaal te stoppen. Natuurlijk blijf ik de komende weken mijn leven delen op Instagram. Dat voelt niet als werk en vind ik juist heel erg leuk om te doen! Hoe het de komende periode verder gaat met mijn gezondheid, rondom de zwangerschap, het sporten en dergelijke? Daar deel ik deze week dus meer over op mijn blog!