18 jun 2018 | Hardlopen

Omgaan met blessures: hoe doe je dat?

Toen ik vroeg wat jullie wilden lezen op mijn blog, kreeg ik een aantal keren een vraag over blessures. De een vroeg hoe je blessures kunt voorkomen, een ander vroeg hoe je er vanaf komt, maar de meeste mensen vroegen: hoe kun je omgaan met blessures? Dit leek me een mooie titel voor een nieuw artikel.

Preventie

Wanneer je het hebt over het omgaan met blessures, begin je met preventie. Toch is dit een lastig onderwerp. Veel mensen besteden weinig aandacht aan blessurepreventie, want immers als je geen pijn hebt, waarom zou je dan iets aan preventie doen? Als alles goed gaat, kun je toch gewoon zo doorgaan?

Zo dacht ik er ook langere tijd mee weg te komen. Ik trainde vijf, soms zes, keer per week. Dan deed ik vooral waar ik zin in had: snelle trainingen, verhard, onverhard. Ik dacht nergens over na. Buikspieren? Krachttraining? Daar hield ik niet van. Af en toe kon ik me er toe zetten, maar zodra het ook maar even uit mijn systeem was, liet ik het daarbij.

Toen ik een weekje letterlijk uit de running was, vanwege een wintersportvakantie, en daarna uit het niets een lange duurloop ging lopen, gaf mijn lijf aan dat het genoeg was. Mijn knie begon te zeuren. Tijdens het lopen voelde ik niks, maar juist achteraf ging het pijn doen. Met de pijn liep ik nog een tijdje door, maar op een gegeven moment voelde ik dat het erger werd.

Mijn vriend begon het woord Runner’s Knee te noemen en ik wist dat ik daar echt niet mee door moest lopen. Aangezien ik een mooi doel had, de marathon van Londen, besloot ik extra rust te nemen en de adviezen van de fysiotherapeut meteen op te volgen. En met succes!

Behandeling

Rust en oefeningen waren voor mij de gouden combinatie om van deze Runner’s Knee af te komen. Daarover schreef ik eerder een uitgebreid artikel. Maar omdat het in dit artikel vooral over blessures in het algemeen gaat, wil ik het dus ook algemeen houden. Want als je die preventie, net als ik, bent vergeten of om wat voor reden dan ook een blessure hebt opgelopen, is de vraag natuurlijk: hoe kun je daar het beste mee omgaan?

Allereerst is het goed in te schatten wanneer je een blessure hebt. Een pijntje tijdens of na het lopen heeft iedereen weleens. Aangeraden wordt om na pijn minstens een dag extra rust te nemen. Blijft de pijn aanwezig? Dan kan het best zijn dat het serieus is. Houd de pijn goed in de gaten. Wordt het erger bij bepaalde bewegingen? Wordt het erger wanneer je wel gaat lopen?

Mocht je serieuze klachten hebben, zou ik je altijd aanraden om naar een fysiotherapeut te gaan. Daarvoor hoef je niet langs de huisarts, maar dat mag natuurlijk wel. Een fysiotherapeut kan met je mee kijken naar je klacht. Soms is het na een behandeling verholpen. Het kan bijvoorbeeld best zijn dat je lijf ergens wat scheef is gaan staan, dat er ergens wat bewegingsbeperking is of dat er een werveltje losgemaakt moet worden. Als dit verholpen is, kan ook de pijn verdwijnen.

Een fysio kan met je trainingen meekijken: wat is verstandig voor je lijf? Kun je jouw trainingen voortzetten? Is rust nodig? Wat ik zelf altijd prettig vind, is om precies te weten wat wel en niet kan. Mag ik absoluut niet hardlopen? Of mag ik wel lopen, maar bijvoorbeeld maximaal 30 minuten? Ook is het prettig om te vragen wat voor alternatieven er voor je zijn, waardoor je wel pijnvrij kunt trainen. Zo kon ik met mijn Runner’s Knee bijvoorbeeld wel gaan zwemmen of fietsen. Nu is zwemmen niks voor mij, maar fietsen vind ik geweldig. Dat was een goede uitkomst, omdat ik op deze manier wel mijn duurvermogen kon gaan trainen. 

Helaas is het omgaan met blessures niet zo gemakkelijk. Je krijgt ongetwijfeld te maken met allerlei vervelende gevoelens en gedachten. Misschien ben je boos, verdrietig, ga je twijfelen of je jouw doel nog wel kunt halen. Dat is allemaal heel normaal. Juist daarom is het prettig om wel een plan te maken hoe je aan jouw blessure gaat werken. Zeker wanneer je blessure lang aanhoudt, is het goed om vaak terug te koppelen naar een specialist.

Wanneer je blessure zo goed als weg is en je weer normaal kunt gaan trainen, kun je angstig blijven. Angst dat de blessure terugkomt, is ook heel normaal. Probeer dan vooral op dat preventieve stuk te letten. Goede oefeningen blijven doen kan zeker helpen. 

De weg naar herstel kan net zo zwaar zijn, al dan niet zwaarder, dan de weg naar een (halve) marathon. Wees dus ook trots als je dat doel hebt behaald. Eigenlijk zouden ze daar ook een medaille beschikbaar voor moeten stellen.

Heb jij weleens blessures gehad? Hoe ga jij om met blessures? Ik ben benieuwd!