30 apr 2017 | Wielrennen

Women on Wheels 2017

Precies een week geleden vond de tweede editie plaats van het Women on Wheels evenement in Groningen. Tijdens dit wielerevenement speciaal door en voor vrouwen stond alles de hele dag in het teken van fietsen. Er waren clinics en workshops om te volgen en er werd een dameskoers en -toertocht georganiseerd. In dit artikel vertel ik meer over dit toffe wielerevenement voor vrouwen.

In een eerder artikel schreef ik dat ik twee kaarten weg mocht geven in een winactie voor dit evenement. Ik koos ervoor om Illona en Tessa mee te nemen. Met deze meiden sprak ik om 9:45 af voor de ingang van de wielerbaan in Groningen. Al gauw had ik ze gespot en fietsten we met zijn drieën naar het evenemententerrein. Het was een vrij koude dag en af en toe hadden we last van een bui. Dat is natuurlijk niet fijn fietsweer. Gelukkig lieten de meiden zich hier niet van weerhouden. In grote getalen kwamen verschillende dames het terrein op. Er hing meteen een fijne en relaxte sfeer. Het terrein was gezellig opgebouwd. Doordat er meerdere tentjes stonden, kreeg ik er een soort festivalgevoel bij.

Bij de inschrijftafel kregen alle deelneemsters een polsbandje in het oranje of paars. Hiermee werd duidelijk gemaakt of je in de ochtend clinics had of juist in de middag. De andere groep had dan workshops. Daarnaast kon je met je polsbandje de bewaakte fietsenstalling in. De code van het bandje correspondeerde met je fiets. Dat gaf me een veilig gevoel!

Het ochtendprogramma

Om 10:00 werd het evenement geopend door olympisch kampioen Elis Ligtlee. Zij vertelde een inspirerend verhaal over haar carrière tot nu toe als baanwielrenster. Na wat huishoudelijke mededelingen ging het evenement van start. Ik zat, samen met Illona en Tessa, ’s ochtends in de clinicgroep. Dit betekenende dat we mochten beginnen met fietsen. Op de wielerbaan stonden bordjes met de verschillende clinics aangegeven. Er was ruime keuze, waaronder: een waaierclinic, bochtenclinic, sprintclinic, tijdrijdenclinic of beginnersclinic. Er was tijd om twee clinics te kiezen. Wij begonnen met de bochtenclinic.

De bochtenclinic vond plaats op een parkeerterreintje vlak buiten de wielerbaan. Na een korte uitleg over bochten mochten we gaan oefenen. Er werd aandacht besteed aan hoe je op de fiets zit in een bocht, hoe je de pedalen houdt, waar je kijkt en hoe je de bocht uitfietst. Het waren leerzame tips, maar helaas was de clinic vrij kort. Hierdoor was er weinig tijd was om te oefenen.

Als tweede clinic koos ik voor tijdrijden. Dit was eigenlijk vanwege het feit dat ik erg koud was geworden en ik zin had om lekker (hard) te gaan fietsen. Ik was natuurlijk ook erg benieuwd wat we hierover konden leren. Er werd eerst van alles verteld over tijdrijden. Zo werd uitgelegd in wat voor houding je zou moeten tijdrijden en wat voor materialen je allemaal nodig hebt om zo snel mogelijk te rijden. Naast een speciale tijdritfiets is ook de kleding en de helm anders. Daarna gingen we zelf wat oefeningen doen. We fietsten een aantal keren één minuut met 100 omwentelingen per minuut. Daarna mochten we omhoog schakelen naar een zo zwaar mogelijk verzet, maar waarbij je nog wel goed kon trappen. Tot slot werden deze twee gecombineerd: ongeveer 100 omwentelingen per minuut, maar wel op een zwaar verzet. De laatste oefeningen waren vrij pittig, maar het was een verrassend leuke en leerzame clinic. De clinic werd onder andere begeleid door Kim van Dijk. Zij won goud op het onderdeel tijdrijden tijdens de Paralympische Spelen.

IMG_4133

Na de clinics was het tijd voor een lunchpauze. De pannenkoeken en soep met broodjes waren zeer welkom! Tijdens de lunchpauze konden we genieten van een lunchtalk van Kim van Dijk. Zij vertelde een inspirerend verhaal over haar weg naar Olympisch goud. Tijdens de pauze vond ook een dameskoers plaats. In deze dameskoers kon je eens ervaren hoe het is om een wedstrijdje te fietsen in een peloton. Veel meiden deden voor het eerst mee en vonden het heel tof om te doen. Doordat er veel beginners deelnamen, was de drempel voor velen minder hoog om mee te doen. Zelf heb ik niet meegereden in deze wedstrijd.

Het middagprogramma

Na de pauze wisselden de groepen workshops en clinics. Dit betekende dat ik workshops mocht gaan volgen. Ik koos voor een workshop ’trainingsleer’ en ‘voeding: voor, tijdens, na het sporten’. Beide workshops waren heel leerzaam. In de workshop trainingsleer werd er aandacht besteed aan verschillende soorten trainingen. Er werd duidelijk vermeld dat dit erg van je doel afhangt. Hier hebben we het ook met elkaar over gehad. Ook is besproken hoe je wielrennen en hardlopen het beste kan combineren. Daar wil ik graag later eens een artikel aan wijden. De workshop voeding was voor mij erg herkenbaar. Het meeste dat er werd verteld, had ik al eens eerder gehoord of gelezen. Toch leerde ik ook nieuwe dingen. Ik merkte op dat ik tijdens het fietsen veel meer mag gaan eten. Als je korter dan een 1,5 uur gaat fietsen is eten tijdens het sporten niet nodig. Indien je langer wilt gaan sporten, kun je na een uur beginnen met aanvullen.

Het volgende en laatste onderdeel van Women on Wheels was de toertocht. Hier had ik me echt op verheugd! Het weer was inmiddels opgeknapt en het zonnetje was er steeds vaker bij. Er werden twee groepen gevormd: 25 kilometer en 50 kilometer. Ik ging samen met Tessa in de 50 kilometer groep. Illona was inmiddels naar huis, want zij had nog een andere afspraak. De 50 kilometergroep was erg groot en dat maakte het lastig om de groep bij elkaar te houden. Op zich was dit geen probleem, want je hebt natuurlijk ook altijd te maken met niveau verschillen in een groep.

De groep werd begeleid door twee mannelijke wielrenners van de organisatie. Tevens was de route heel duidelijk aangegeven met pijlen. Indien je in kleinere groepjes wilde fietsen, was dit ook gemakkelijk te doen. Vanwege de harde wind bleef iedereen toch liever bij elkaar. Halverwege maakten we dankbaar gebruik van een georganiseerde pitstop. Daar kregen we een stroopwafel en drinken aangeboden van de organisatie. Uiteindelijk vlogen de 50 kilometer voorbij! Tegen 17:00 waren we terug op het terrein en was het prachtige Women on Wheels evenement alweer afgelopen. Met een banaantje en een set toffe wielersokken van Lawi ging ik voldaan richting huis. Een lange, maar hele fijne fietsdag met veel enthousiaste wielerliefhebsters. Wat fijn om te zien dat er zoveel vrouwen een hart hebben voor de wielersport.

Organisatie van Women on Wheels: bedankt voor dit evenement en zeker tot volgend jaar!

Lijkt het jou ook leuk om eens naar een wielerevenement, zoals Women on Wheels, te gaan? Of ben je zelf naar dit (of een soortgelijk) evenement geweest? Laat het me weten in de reacties hieronder. Ik ben benieuwd!