Deze maand bestaat mijn blog twee jaar, maar eigenlijk voelt het alsof ik dit al jaren doe. Alles is zo snel gegaan en momenteel kan ik me niet meer voorstellen hoe mijn leven zou zijn zonder blog. Naast mijn blog heb ik een Instagram account waar ik heel veel tijd en energie in steek. Ook dit account is het afgelopen jaar ontzettend hard gegroeid. Wat heb ik geleerd van twee jaar bloggen? Ik deel het vandaag!
1. ‘Ik ben blogger’
Afgelopen jaar is heel belangrijk voor mij geweest. Begin dit jaar besloot ik mijn ”vaste” baan als orthopedagoog op te zeggen en fulltime te gaan bloggen. Hoewel het vooral een keuze was om te stoppen met mijn werk als orthopedagoog, groeide mijn blog en Instagram automatisch door. Alsof het zo moest zijn! Toch vind ik het moeilijk om aan anderen uit te leggen of te vertellen wat ik doe. Wanneer mensen mij vragen wat voor werk ik doe, moet ik altijd even nadenken. Wat ga ik zeggen? Alsof blogger zijn niet goed genoeg is. Blijkbaar heb ik er zelf bepaalde automatische gedachten bij die dan in me opkomen. Nu kan ik gewoon zeggen dat ik blogger ben, zonder me daarvoor te schamen. Ik doe op dit moment wat ik het liefste doe: hardlopen, wielrennen en daarover schrijven. Dat ik daar ook nog van kan leven, is echt heel fijn. Hoe lang ik dit zo blijf doen? Zolang ik het leuk vind en het uitdagend genoeg blijft.
2. Onderhandelen is niet mijn sterkste kant
Ik moet behoorlijk wennen aan het ”spelletje” met bedrijven. Voor mij is het vooral belangrijk dat ik samenwerkingen aanga, die goed bij me passen. Het is dan nog weleens onderhandelen over wat ik ga zeggen, schrijven, maar vooral ook wat ik er voor terug ga krijgen. Het is niet mijn sterkste kant, maar ik merk wel dat ik aan het groeien ben.
3. If you can dream it, you can do it
Een paar jaar geleden leek het me heel gaaf om schrijvend geld te verdienen, maar dat dit ooit zo ver zou komen? Dat had ik niet verwacht. Ik droomde er wel over en pas toen ik het voor mezelf ging opschrijven, werd het realiteit. Het heeft me heel erg geholpen om hier heel bewust mee aan de slag te gaan en mijn dromen te volgen.
4. Blijf bij jezelf
Dit is het allerbelangrijkste in het leven, maar ook als blogger of influencer. Ik wil heel graag dingen doen, die goed bij me passen. Dat is nog weleens een zoektocht. Ik krijg namelijk ook vaak aanvragen, die ontzettend ver van me afliggen. Soms probeer ik het zo te vormen, dat het nog wel dicht bij mij en mijn doelgroep komt. Echter is dit niet altijd mogelijk en moet ik ook heel veel campagnes aan me voorbij laten gaan.
5. Doelen stellen helpt
Doelen stellen helpt mij in alles. Niet alleen voor het hardlopen, maar ook binnen mijn werk als blogger. Het helpt vooral om richting te geven aan mijn blog. Waar wil ik heen? Wat is mijn doel? Naast doelen heb ik ook een aantal kernwaarden en mijn visie en missie beschreven. Moet ik een moeilijke keuze maken rondom mijn blog? Dan lees ik mijn kernwaarden, doelen, missie en visie nog eens door. Dit helpt heel erg bij het maken van keuzes en het aangaan van samenwerkingen.
6. Leven van een blog is mogelijk
Het is mogelijk, maar ik weet niet hoe lang ik dit zou willen doen. Zoals ik hierboven al schreef: ik blijf dit doen zolang ik het leuk vind en zolang het uitdagend genoeg is. Ik ben iemand die niet stil kan zitten en snel verveeld raakt. Ik merk dit binnen het hardlopen, maar ook binnen mijn werk. Voor nu biedt het bloggen nog voldoende uitdaging. Er valt voor mij nog veel te leren en ik kan nog veel stappen maken. Ik heb ook veel leuke ideeën voor de toekomst. Toch blijf ik om me heen kijken en ben ik nieuwsgierig naar wat ik eventueel naast mijn blog verder kan ontwikkelen.
7. Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt. Op mijn blog deel ik veel persoonlijke verhalen, maar het is slechts een fractie van mijn leven. Ditzelfde geldt voor Instagram. Ik deel alleen wat ik wil delen. Dat betekent dat ik (bijna) nooit iets schrijf of deel over vrienden en familie. Voor mij is dit een hele bewuste keuze, maar ik heb er ook van geleerd dat dit bij andere bloggers of influencers aan de orde zal zijn. Denk dus niet dat dit mijn hele leven is, want gelukkig bestaat mijn leven nog uit meer dan alleen hardlopen of bloggen.
Deze zeven lessen heb ik geleerd van twee jaar bloggen. Toch is er nog een hele belangrijke aanvulling: mijn blog zou niets zijn zonder lezers. Hopelijk blijven jullie mij ook het komende jaar volgen! Jullie zijn geweldig!