Mijn Road to Berlin is bijna ten einde, maar tegelijkertijd net begonnen. Vandaag begint letterlijk mijn reis naar Berlijn. Wanneer jullie dit lezen zit ik namelijk, samen met mijn schoonmoeder, in de auto richting Berlijn. Het grote avontuur gaat beginnen.
Wat een bijzondere voorbereiding heb ik gehad. In alles is deze Road to Berlin anders geweest dan mijn vorige twee marathons. Berlijn is ten eerste een najaarsmarathon. Dat betekent dat ik voornamelijk in de zomer heb getraind in plaats van in de winter. Daarnaast heb ik eindelijk eens getraind met een echt schema. Waar ik tijdens de vorige twee marathons alles zelf bedacht, heb ik nu een persoonlijk schema ontvangen waarin ik gericht getraind heb voor de marathon. In het begin vond ik dat ontzettend lastig, maar het lukte me wel om me hierbij neer te leggen en vertrouwen te houden.
Of ik dat vertrouwen op dit moment nog steeds heb? Ik probeer mezelf ontzettend positief te houden. Ik heb gedaan wat ik kon. Toch gingen de afgelopen twee trainingen ronduit slecht. Ik kwam niet lekker in mijn ritme en mijn hartslag was veel te hoog. Had ik nu al last van spanning?
Op het moment dat je dit leest ben ik onderweg naar Berlijn. Hopelijk hebben we niet veel last van files en komen we rond de middag aan bij ons hotel. Aan het eind van de middag gaan we meteen richting de Expo om ons nummer daar op te halen. Dan hebben we dat maar gehad. ’s Avonds hoop ik een lekker diner te kunnen scoren met natuurlijk de nodige koolhydraten. Verder wil ik lekker vroeg mijn bedje in duiken, zodat ik op zaterdagochtend fris en fruitig bij de Frühstückslauf aanwezig kan zijn.
Zaterdag beginnen we namelijk met een ochtendloopje en hoewel ik niet per se die 6 kilometer wil lopen, vind ik het wel een heel bijzonder evenement. Van meerdere mensen heb ik gehoord dat je dit niet wilt missen. Na deze ontbijtloop hoop ik lekker rustig aan te doen. Wellicht kunnen we nog een klein stukje van de stad bekijken. Het liefst per OV, want die benen moeten gespaard blijven. In de avond wil ik ergens een goede pasta scoren en vroeg naar bed.
Zondag is het dan eindelijk de dag van de waarheid. Eindelijk gaat die marathon van start! Al driekwart jaar staat het in mijn agenda en leef ik hier naar toe. Ik hoop voor 200% te kunnen genieten en al het moois onderweg mee te maken. Mijn grootste doel? Met een gigantische Runner’s High finishen. Want nee, dat PR is echt niet het allerbelangrijkste. Ik wil me gewoon geweldig voelen na deze marathon. Het moet een avontuur worden om nooit meer te vergeten. Ik wil gezond en gelukkig de finish bereiken. Dat wordt mijn grootste uitdaging: grenzen aanvoelen en er niet vol overheen klappen, luisteren naar mijn lichaam en genieten. Dit zijn de hoofddoelen. Als daar dan ook nog een snelle tijd uitrolt? Dat zou fantastisch zijn. Ik houd jullie natuurlijk op de hoogte via Instagram.
Ga je me volgen zondag?
De foto is gemaakt door Anouk Mos.