Ooit vond ik mijn lichaam lelijk en dik. Ooit dacht ik dat mensen me aardiger zouden vinden als ik gespierder, slanker of lichter was. Ooit dacht ik gelukkiger te zijn met een maatje XXS. ”Dan maar geen borsten. Dan maar geen billen. Dan maar geen gezond lichaam. Het leven is echt beter vol te houden wanneer ik zo licht en zo dun mogelijk ben. Dan voel ik minder angst, ben ik sterker en krachtiger. Dan heb ik alles onder controle”.
Als ik dit zo teruglees, klinkt het tegenstrijdig. Wanneer ik dunner en lichter zou zijn, zou ik me sterker en krachtiger voelen. Ik had kracht en controle om hier invloed op uit te oefenen. Ik kon mijn eigen leven sturen en leiden. Maar achteraf gezien was het lijden.
Wat heb ik mijn lichaam al vaak in de steek gelaten. Soms voelt het rot, soms maakt het me nog verdrietig. Hoe ongelukkig was ik? Nu kan ik me niet meer voorstellen om mijn lijf zo uit te putten. Of toch wel? Toen ik een tijd geleden bij mijn sportarts was, moest ik echt even slikken. Ik stuur mijn lichaam regelmatig naar het randje van de afgrond. Ik mat het af, ik put het uit en ik train het kapot.
Maar is dat zo? Nog steeds moet ik leren om mijn lichaam rust te gunnen. Ik moet af en toe op de rem trappen, op de bank gaan liggen en even helemaal niks doen. Het is iets wat ik heel moeilijk vind. Het zit heel erg in mijn systeem om bezig te zijn. Ik ben iemand die nooit stil zit. Ik houd ervan om dingen te ondernemen en op pad te gaan. Ik heb altijd energie. Pas wanneer ik het aan het eind van de dag niet meer heb, voelt dat voldaan.
Gezond en sterk
Soms besef ik me waar ik nu sta. Ik ben zo dankbaar met een sterk en gezond lichaam. Ik kan rennen en fietsen wanneer ik dat wil. Het gaat me er niet meer om hoe mijn lijf eruit ziet. Het gaat me er vooral om wat mijn lijf allemaal kan. Het is sterk en het is gezond. Dat is toch gewoon heel erg waardevol? Wat nou buikspieren? Ik heb ze wel ergens, maar ze zijn niet zo vaak zichtbaar. Gespierde billen? Die heb ik samen met mijn schaatsen in een doos opgeruimd. Maar ik heb inmiddels wel al 5 marathons gerend, allemaal binnen de 3 uur en 40 minuten. Ik kan wel iedere dag doen waar ik zin in heb, omdat mijn lijf het vol kan houden.
Hoe kon ik het ooit zo afmatten? Hoe kon ik het uitmergelen, ondervoeden, afbeulen en ook nog eens met woorden kapot maken? Ik houd van mijn lijf. Met alle gekke gebreken, met de minder ‘perfecte’ kanten, maar ik zie ook dat ik heel trots en tevreden mag zijn met waar ik sta. Dat gun ik ieder lichaam, maar vooral ieder mens.
Vanaf vandaag is mijn nieuwe website live. Hier kun je alles lezen over mijn werk als ervaringsdeskundige coach op het gebied van eetstoornissen. Ik krijg er ontzettend veel energie van om andere meiden, vrouwen, maar misschien ook wel mannen te helpen om gelukkig te worden met wie ze zijn. Herstellen van een eetprobleem (in welke mate dan ook) is echt mogelijk. Daar ben ik van overtuigd. Ik zou graag iedereen willen helpen met het leren waarderen van zijn of haar lichaam.
Vind jij het ook soms lastig om goed voor je lijf te zorgen? Herken jij je in dit verhaal? Heb je vragen of wil je iets aan me kwijt? Je mag altijd hieronder reageren of een mailtje sturen naar info@japkejanneke.nl